Nog nooit was de kerstversiering zo vroeg te zien. De oorzaak is duidelijk: mensen snakken naar licht, naar uitzicht. Met de lampjes proberen ze het duister te verdrijven. Nog nooit was de symboliek van het licht zo zichtbaar in onze straten en huizen.

Dit heeft duidelijk iets religieus. Het komt in elk geval overeen met de heidense origine van 25 december. Wat helemaal niet in oppositie hoeft te zijn met de christelijke betekenis. Net integendeel. Het helpt ons om die christelijke betekenis nieuw te ontdekken.

Want, geef toe, wanneer onze overheid ‘Kerstmis in coronatijd’ aankaart, dan heeft ze het bijna uitsluitend over het familiefeest. Daar zul je me ook geen kwalijk woord over horen zeggen. Maar… mag het iets meer zijn?

Een viertal decennia geleden gaf ik catechese in het zesde leerjaar. Ik gaf toen de opdracht aan de kinderen: interview iemand uit je omgeving met de vraag: “Wat betekent Kerstmis voor jou?” De antwoorden die ze meehadden waren erg divers. Ik klasseerde ze, samen met hen, onder verschillende categorieën:

  • cadeautjes
  • familiefeest
  • geboorte van Jezus
  • vakantie
  • vrede
  • middernachtmis
  • lichtjes
  • de armen
  • feestmaaltijd

Dan volgde een gesprek: wat hiervan zou het belangrijkste zijn?

Zouden de elfjarigen van nu ook nog die rijke waaier van antwoorden verzamelen? Ik vrees dat ‘geboorte van Jezus’ en ‘middernachtmis’ uit de boot zouden vallen. Maar ‘vrede’ en ‘de armen’ wellicht ook. Misschien komen skiverlof en shoppen wel in de plaats? Zelf kunnen wij, tijdens deze advent, onszelf die vraag stellen: “Wat kan Kerstmis dit jaar voor mij betekenen?” En van daaruit de juiste prioriteiten stellen.

Die ‘middernachtmis’ zal er dit jaar wel niet in zitten. En met die ‘geboorte van Jezus’ kan het ook nog twee kanten uit. We kunnen het kerststalletje opstellen in onze huiskamer en daarmee uit. Ofwel kunnen we die Jezus, zijn leer (de Bergrede) en de manier waarop hij met mensen omging, omwille van Kerstmis, een vernieuwde plaats geven in ons leven en vandaar in onze wereld. Het gaat toch niet om die baby, maar om de volwassen Jezus die voor zijn medemensen ‘licht’ was in woord en daad? Wat zou ik kunnen doen voor iemand die in deze benarde tijden snakt naar licht en naar uitzicht?

Rob

Categorieën: Teksten