“Wanneer bedrijft men doodzonde?
Men bedrijft doodzonde, wanneer men de wet van God overtreedt in een gewichtige zaak, met volle kennis en volle toestemming.
Waarom wordt een zware zonde doodzonde genoemd?
Een zware zonde wordt doodzonde genoemd, omdat ze het bovennatuurlijk leven der genade in ons doodt, en ons de eeuwige straffen der hel verdient.”
Deze vragen 212 en 213 van de Mechelse catechismus lijken ons nu hopeloos verouderd. Ze zijn schatplichtig aan een tridentijnse theologie (concilie van Trente, 1545-63). Toch is het begrip ‘doodzonde’ niet echt uit de tijd. Spijtig genoeg. Moeten we de huidige puchbacks niet terecht als doodzonden kwalificeren? Het zijn zware misdrijven ‘ten dode’.
Het gaat inderdaad om gewichtige zaken. In 2022 vonden in de EU minstens 225.533 pushbacks plaats. Migranten en vluchtelingen worden aan de grens teruggeduwd. Deze praktijk is in strijd met het Europees verdrag van de Rechten van de Mens. Volgens 11-11-11-beleidsexpert Flor Didden zijn ze de facto standaardbeleid geworden. Vaak gingen ze gepaard met misbruik en geweld.
Hongarije rapporteert publiekelijk over de pushbacks. In 2022 waren er 158.296, om precies te zijn. Op de tweede plaats komt Griekenland, vervolgens Libië, Litouwen, Letland, Kroatië en Spanje. Vier van deze landen heten niet enkel christelijk, maar overwegend katholiek te zijn. Dit roept toch wel vragen op. Wanneer is iemand christelijk? Wat mag men van een katholiek land verwachten? Wat is hierin de taak van de kerkelijke overheid?
We moeten deze vragen niet enkel stellen m.b.t. tot deze landen. Er was discussie of in een Europese grondwet dient verwezen te worden naar de christelijke wortels van deze Gemeenschap en naar de christelijke waarden die ze huldigt. In eigen land is er slechts één politieke partij die de C in haar naam draagt, maar heel wat mensen die zich gelovig noemen spelen ook in verschillende andere partijen een belangrijke rol. Toetsen zij hun beleid aan het evangelie waarin, net als in de islam, barmhartigheid centraal staat? En dit niet alleen ten aanzien van migranten en vluchtelingen. Al vormen deze ontheemden wel een in het oog springende groep. Evangeliseren is recht doen aan deze mensen.
(Rob)