De recente film ‘Conclave’ (2024) dreigt al te actueel te worden. Het verhaal richt zich op de complexiteit van de machtsstrijd tussen verschillende kardinalen.
Onder de belangrijkste kanshebbers voor de opvolging van de overleden paus, bevinden zich:
– de liberale kardinaal Bellini, een voorstander van hervormingen,
– kardinaal Tedesco, een reactionaire traditionalist die de Latijnse mis wil herstellen,
– kardinaal Joshua Adeyemi wiens felle kritiek op homoseksualiteit voor verdeeldheid zorgt binnen de progressieve vleugel,
– kardinaal Joseph Tremblay, een overambitieuze camerlengo (hoofd van de administratie dat de tijdelijke goederen en rechten van de paus beheert in de periode tussen zijn overlijden en de keuze van een nieuwe paus).
Daar komt onverwachts kardinaal Vincent Benitez, de aartsbisschop van Kabul, bij. Hij is in het geheim door de overleden paus benoemd, zogenaamd om hem te beschermen tegen vervolging in Afghanistan, iemand die vrede en conflict uit eerste hand heeft meegemaakt.
Terug naar de realiteit. Paus Franciscus wordt momenteel in het ziekenhuis behandeld voor een ‘polymicrobiële infectie’ van zijn luchtwegen. Een woordvoerder van het Vaticaan heeft onthuld dat alle tests die tot nu toe zijn uitgevoerd wijzen op een complex ziektebeeld waarvoor een adequate ziekenhuisopname nodig is. De 88-jarige paus werd op 14 februari opgenomen in het Gemelli-ziekenhuis in Rome voor tests en behandeling voor bronchitis, maar zijn toestand is sindsdien verslechterd.
Indien er binnenkort een nieuwe paus wordt gekozen, dan is de kans klein dat de ontgoocheling in onze streken even groot zal zijn als 20 jaar geleden op 19 april 2005 – dat was toen omwille van de keuze voor Joseph Ratzinger –. O.a. omdat sindsdien de onverschilligheid ten aanzien van het kerkinstituut is toegenomen. En omdat de verwachtingen met het aantreden in 2013 van Jorge Bergoglio slechts ten dele werden ingelost.
Hoe dan wel reageren op de komst van een nieuw hoofd van de katholieke kerk? Zelf laat ik me inspireren door het antwoord dat Rudi Vranckx onlangs gaf op de vraag “Waar kunnen we moed uit putten?” Zijn antwoord: “Vooreerst uit het contact met mensen op het terrein. De moed bestaat erin dat je aan een samenleving moet bouwen, zowel dichtbij als veraf, waarin je menselijke contacten hebt. Dat maakt dat mensen met elkaar omgaan. Alsook: tegen de storm in gaan. Ingaan tegen Trump en Elon Musk. Daar ligt voor ons de frontlinie. Daar put ik moed uit: dat we blijven doorgaan met de waarheid na te jagen, dat we blijven zeggen: ‘Zo zit het’. Ik wens de wereld wat meer open geest. Daar ben ik optimist in. Blijven investeren in vrije meningsuiting.”
M.a.w. doorgaan, volharden. Met menselijke contacten, in het bijzonder met mensen die slachtoffer zijn, maar ook met nieuwe medestanders. En met het op zoek gaan naar waarheid en waarachtigheid, vanuit het evangelie, binnen en buiten de kerk. En daar ‘tegen de storm in’ onbevreesd voor uitkomen.
(Rob)